39.

Ο (ηλίθιος) Φρανσουά ήθελε κάποτε να πάμε να ζήσουμε 
εκεί που δεν είχε ούτε μία θλιμμένη πολυκατοικία.

Θα κυκλοφορούσα, σαν τσιμεντάνθρωπος, μόνο τη νύχτα.
Τυφλοπόντικας.

Σήμερα έκλεισαν την κυκλοφορία στο "αστέρι" των Champs-Élysées.
Ο Φρανσουά έχει, κάθε χρόνο, οργανωτικό ρόλο στην παρέλαση.
Και φέτος, προφανώς, τον ίδιο ρόλο θα είχε, εκτός αν είχε ξεκουμπιστεί από καιρό, με προορισμό τη Lille. 

Βαβούρα στους δρόμους, τουρίστες, γαλλικές σημαίες, έξαλλοι Γάλλοι αστυνομικοί.

Θα πας στη Βαστίλλη, δε θα πας στη Βαστίλλη, αφού κάθε χρόνο πας στη Βαστίλλη, είσαι τόσο γραφική και κάνεις ότι γιορτάζεις μια ξένη εθνική γιορτή, δεν είναι ξένη εθνική γιορτή, είναι γιορτή όλων μας, αλλά πού να ξέρετε, αν νόμιζα ότι ήταν "ξένη" εθνική γιορτή, θα πήγαινα στη στρατιωτική παρέλαση, να στηθώ να χειροκροτάω τ' άλογα για το κουράγιο τους, μέσα σ' αυτή την υγρασία και τα παράλογα της Γαλλίας μου.

Ναι, "μου", είναι και δική μου και όλων μας.  

Τελικά αποφάσισα να πάω στο Canal μ' ένα βιβλίο, να ρίξω μερικές αθώες πέτρες στη ροή και να περπατήσω το απόγευμα μέχρι τη Βαστίλλη ή απλά να γυρίσω στο Δρόμο, γιατί δεν κερδίζεις πάντα κάτι, αν μαζεύεσαι με πολύ κόσμο έξω από ένα φρούριο.