Ξεκινάς με "ρε", κανονική, όχι ύφεση ή δίεση. Σε "ρε" μείζονα; Μπα. "Ρε", σκέτο. "D", που λένε. Δε θυμάμαι τις συγχορδίες, pardonnez-moi. Αλλά προτιμώ δέκα χιλιάδες νότες από δέκα χιλιάδες λέξεις. Δέκα χιλιάδες μαλακά χτυπήματα πατούσας στο ξύλινο πάτωμα των ωδείων που μυρίζουν ξύλο κερασιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου