5/8/16

68.

Παντρεύονται οι χαζοβιόληδες.
Πολύ καλό, να ζήσετε, να μην πεθάνετε εννοώ,
κατά τα υπόλοιπα δε με ενδιαφέρει πώς θα ζήσετε,
αν θα είστε ευτυχισμένοι κι όλα αυτά που γράφουν στις κάρτες του γάμου,
αν θα θυμάστε πού παράτησε ο γαμπρός το παπιγιόν του κι η νύφη τις τρέσες της μετά τα 
ξημερώματα, που θα έφαγαν μπέργκερς, όταν 
το διέλυσαν το γλέντι και οι κολλητοί
φόρεσαν τα γυαλιά ηλίου τους και βγήκαν βόλτα 
στην πλατεία του νησιού, μεγάλη αλητεία, σου λέει, να ξενυχτάς τόσο πολύ μετά από ένα γάμο, να σηκώνεται ο ήλιος στον ουρανό και να είσαι ακόμα έξω, με λερωμένο το νυφικό από τις πατημασιές των καλεσμένων την ώρα της italo disco, μεγάλη αλητεία, πού να στα λέω, δεν ξέρεις τί έχασες που δεν ήρθες. 
Αλήθεια, τί έκανες και δεν ήρθες, μήπως κοίταζες πάλι τα ταβάνια, χαχα, πολύ κλισέ αυτό, και να το έκανες, σιγά μην το έλεγες, 
μήπως έβλεπες σειρές στο λάπτοπ σου, μήπως έτρωγες πατατάκια και λάδωνες με κάθε δάχτυλο χωριστά το τραπεζάκι του σαλονιού, έλα, πες τί έκανες, μίλα σε μένα, γιατί σε χάσαμε τόσον καιρό, μη μου πεις πως πας στα μουσεία και κοιτάς περιπαθώς τα εκθέματα, ό,τι κι αν κάνεις, δε θα χωρέσεις ποτέ σε καμιά βιτρίνα τους, δε σε θέλουν στα μουσεία, μήπως πήγες στο σινεμά, μήπως έμαθες να παρκάρεις σε αριστερές θέσεις, μήπως άρχισες να διαβάζεις ευρωπαϊκή ιστορία του 19ου αιώνα, μήπως έγινες εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό, έλα, μίλα.