64.

Εκείνη η ταινία όπου ο Αλ Πατσίνο δε μπορούσε να κοιμηθεί.
Γενικά, ο Αλ Πατσίνο δε νομίζω να κοιμαται πολύ. 
Ούτε στην άλλη ταινία κοιμόταν. 
Δε θυμάμαι τον τίτλο της, αλλά είχε βγει στις αίθουσες όταν ήμουν φοιτήτρια, στα πρώτα έτη και η ουσία της ήταν η φράση:  
I know people who know people  
who have friends in high positions. 
Έχω κι εγώ μια τέτοια φίλη, Γαλλοϊσπανίδα ανιψιά του Πρύτανη. 
ΓΟΥΑΟΥ.
Ισπανογαλλίδα. 

Καλύτερα έτσι.

Σ' αυτήν δεν αρέσει ο Πατσίνο, την τρομάζει, λέει.
Άρνηση της πραγματικότητας, θα το χαρακτήριζα αυτό.
Πιο πιθανό είναι εσύ να τον τρομάξεις, αν τον δεις ποτέ.
Σε καμιά Βενετία, π.χ., στο Φεστιβάλ αν καταφέρεις να τον 
πλησιάσεις, αν δεν στην πέσουνε 15 μπράβοι,
αν τον σταματήσεις,
αν τον κοιτάξεις και αν του πεις:

"Κύριε Αλ, είστε τρομακτικός. Κάνατε ληστείες,
πουλούσατε ναρκωτικά, σκοτώνατε τ' αδέρφια σας,
τσιμεντώνατε ανθρώπους και τους ρίχνατε 
στο East River". 

"Ναι, αλλά έχω κάνει δωρεές σε πολύ κόσμο".

ΠΛΑΤΣ

Χαστούκι από το μπράβο - μεγάλο φαν του Αλ. 

Αυτό θα έτρωγε, χαμός
στη Βενετία, σε συναγερμό οι γονδολιέρηδες
να σώσουν τη χαζή που αρνήθηκε την πραγματικότητα
και πήγε να μιλήσει στον σταφιδιασμένο Πατσίνο,
αντί να μείνει μακριά,
τον θυμάται στο Dog Day Afternoon 
να τα κάνει όλα πουτάνα και να χαίρονται και
τα κρύσταλλα στο σαλόνι από τη λάμψη που είχε
στο κούτελο, όσο κι αν ίδρωνε σαν amateur ληστής.

Ο Αλ, ο υποδειγματικός amateur ληστής.
Να δεις, αυτός θα μου 'κλεψε το tube 
από το εργαστήριο.
Θα το καπνίσει πριν προλάβω εγώ.
Αν ανταλλάξουμε λίγη αϋπνία με λίγη υπερυπνία, 
θα του το παραχωρήσω πάντως.